Online gesprekken in tijden van corona
Parcours vzw in Gent biedt een brede waaier aan ambulante hulp- en dienstverlening aan minderjarige daders van een jeugddelict. Tijdens de lockdown dreigde voor hen ook een groot deel van de dienstverlening stil te vallen. “Maar we hebben creatieve oplossingen gezocht en gevonden”, zegt directeur Sonja Van Deynse. “Het was geen makkelijke, maar een boeiende zoektocht, zowel voor onze medewerkers als voor onze jongeren.”
Heel snel werd overgeschakeld op digitale contactmomenten, waar dat mogelijk was. “Kringgesprekken, face-to-face-contacten, het was bijna van de ene op de andere dag niet meer mogelijk. We merkten dat online gesprekken vaak, niet altijd, redelijk gelijklopend konden gevoerd worden. Net als bij live sessies hangt veel af van de motivatie van de jongeren zelf. Dat is een grotere factor dan al of niet digitaal communiceren. We hebben in volle coronacrisis zelfs nieuwe dossiers kunnen opstarten.”
Digitale kloof
De digitale kloof is echter nooit ver weg. “Niet elke jongere heeft zelf de digitale omgeving om zo’n online gesprek te voeren. We zijn daar heel flexibel mee omgesprongen. In een latere fase hebben we ook wandelgesprekken geïntroduceerd. Of een jongere al of niet over een smartphone of een laptop beschikt, mag uiteraard niet bepalend zijn om een gesprek te kunnen laten doorgaan.”
De digitalisering zal niet zo snel verdwijnen. “Het kan zeker niet in de plaats komen van alle face-to-face-gesprekken, maar ik weet zeker dat digitalisering gekomen is om nooit meer te verdwijnen. Voor jongeren met autisme blijkt dit zelfs beter te werken. Ze zitten in hun vertrouwde omgeving en moeten zich niet verplaatsen. Voor hen zijn dat allemaal stress-factoren die wegvallen. De gesprekken liepen een stuk vlotter en waren veel aangenamer voor de jongeren zelf. Ze konden zich veel beter focussen. We hebben zelfs heel diepgaande gesprekken kunnen voeren. We denken daarom aan een systeem waarbij we het opstartgesprek live doen, maar volgende sessies in de mate van het mogelijke overschakelen op online contacten. We zullen dit op maat bekijken en telkens afwegen wat de meest kwaliteitsvolle begeleiding is voor onze jongeren.”
Angst
Voor jongeren uit gezinnen met een laag inkomen is de digitale kloof onmiskenbaar, maar zelfs voor hen kan zo’n digitale sessie een meerwaarde hebben. Sommigen moeten zich behoorlijk ver verplaatsen, ook al werken wij laagdrempelig (wij krijgen jongeren uit de hele provincie over de vloer). Daar zijn ook kosten (en tijd) aan verbonden. Bij live momenten merken we dat ze soms niet komen opdragen of een afspraak niet halen om allerlei redenen. Via skype loopt dat allemaal veel gemakkelijker. In de voorbije weken speelde nog een factor: angst. Veel jongeren, en hun omgeving, waren echt bang. Of ze hadden zelf gezondheidsproblemen of hun omgeving behoorde tot een risicogroep.
Parcours begeleidt ook jongeren tijdens hun gemeenschapsdienst. “Dat was minder vanzelfsprekend. We hebben wel met prikacties gewerkt, zoals zwerfvuil opruimen. We zochten ook naar vrijwilligerswerk, maar dat lukte maar heel moeilijk. De vele platformen die opgericht waren, gaven veel weinig respons. Dat was toch een beetje een slag in het water.”
