Kinderopvang De Pagadder werpt zich in de strijd tegen het coronavirus
De corona-crisis bezorgt ons allemaal moeilijke weken en maanden, maar haalt bij de werknemers in onze sectoren ook het beste naar boven. De mensen van kinderopvang De Pagadder in het West-Vlaamse Marke gooiden zich volop in de strijd tegen het virus en toonden zich solidair met de werknemers van het nabij gelegen woonzorgcentrum De Ruyschaert.
Terwijl het aanbod in De Pagadder teruggeschroefd werd, vooral door het thuiswerk van veel ouders, zag men in De Ruyschaert de nood toenemen. Mantelzorgers en vrijwilligers mochten door de preventiemaatregelen het WZC niet meer binnen. Bovendien vielen enkele krachten zelf uit door ziekte. Daardoor kwam het personeel zwaar onder druk te staan. Al snel kwam de vraag of de mensen van de kinderopvang ondersteuning konden bieden. En ook vanuit het Vlaams Welzijnsverbond kwam de oproep om solidariteit te tonen over de welzijnssectoren heen.
“De samenwerking startte op in 2 fasen”, zegt coördinator Heidi Van Assche. “Bij een eerste oproep meldden drie begeleiders zich aan, 1 verpleegkundige en 2 verzorgsters. Uiteindelijk heb ik het hele team persoonlijk aangesproken en aangegeven dat ik zelf ook de stap zou zetten naar het WZC om daar ondersteuning te bieden. 10 van onze medewerkers engageerden zich om hulp te bieden.”
Corona-stoomcursus
Werk was er genoeg in De Ruyschaert: Poetsen, dagelijks alle deurklinken, schakelaars en trapleuningen ontsmetten, was verzamelen, maaltijden ronddelen op de kamer (omdat bewoners niet meer in de gemeenschappelijke ruimtes terecht konden). En natuurlijk ook de video-calls naar familieleden, haar wassen, nagels verzorgen en, even belangrijk, tijd nemen voor een babbel en een luisterend oor. “Kortom, we draaiden volop mee in de werking van het WZC. Het waren spannende, maar ook zeer boeiende en verrijkende weken.”
Het personeel van De Pagadder was al behoorlijk gewapend om de zeer uiteenlopende taken in De Ruyschaert de baas te kunnen. “Maar je werkt natuurlijk in een specifieke context”, legt Heidi uit. “De eerste werkdag kregen we een spoedopleiding, bijvoorbeeld over poetstechnieken, maar nog belangrijker, hoe je omgaat met kamers waarin mensen met corona wonen. En ook de verpleegkundigen onder ons kregen een stoomcursus rond zaken als gebruik van de insulinepen of van de actieve en passieve tillift.”
Kom je morgen terug?
Ook voor de bewoners was het aanpassen. “Maar ze reageerden allemaal heel positief. Door onze ondersteuning was er tijd voor die extraatjes, die voor hen toch zeer essentieel zijn: een warm gesprek, haar wassen, een voetbadje geven, nagelverzorging, het contact met familieleden. “Kom je morgen terug?” was een vraag die we bijna dagelijks kregen!”
Voor het team van De Pagadder was dit confronterend. Heidi: “Emotioneel laat het zeker zijn stempel achter. Uiteindelijk word je geconfronteerd met een crisissituatie waarin veel mensen levensbedreigend ziek worden. Dat kruipt niet in je koude kleren. Maar we zijn er als team heel sterk uitgekomen. Wij hebben ook elkaar heel hard gesteund en een nog sterkere band gecreëerd. Ook met onze collega’s die in het kinderdagverblijf bleven werken, bleef de verstandhouding optimaal. Zij boden altijd een luisterend oor voor ons.”
"We zijn er als team heel sterk uitgekomen"
Ondertussen is het virus onder controle in De Ruyschaert en is de nood aan extra ondersteuning kleiner geworden. Tegelijk is de bezetting in De Pagadder ook opnieuw gestegen, nu meer mensen aan het werk gaan, en zijn alle kinderbegeleiders aan de slag op hun vertrouwde werkplek. “Maar we blikken met veel warmte terug op de voorbije weken.”
