Covid-19 deed ambulante zorg ongekende paden bewandelen

Voor de CAR’s (Centra voor Ambulante Revalidatie) was de corona-crisis een bijzonder hectische periode, met veel uitdagingen, maar ook met veel ontdekkingen over hoe je therapie op afstand toch kwaliteitsvol kunt verderzetten. Wij namen een (digitaal) kijkje op de werkvloer van Zeplin vzw (in Bierbeek en Brussel), CAR Brussel en CAR Impuls in Gent. Je werking omturnen naar een digitale omgeving bleek een gigantische uitdaging, maar toch zochten en vonden onze #heldenvanwelzijn ongekende paden om mensen te blijven ondersteunen.

Bij vzw Zeplin krijgen ze veel jonge kinderen over de vloer. Dan is het niet vanzelfsprekend om face-to-face-contacten digitaal te vervangen. Toch zijn we hier in geslaagd. Het was met veel vraagtekens, maar de voldoening was des te groter toen bleek dat dit wel lukte.  “Op afstand betekent voor ons ook niet noodzakelijk digitaal”, verduidelijkt directeur Charlotte Joossens. “We zijn heel veel materiaal thuis komen afleveren bij de mensen die we digitaal niet konden bereiken. Logopedie-oefeningen hebben we op papier gezet, zodat kinderen en ouders er zelf mee aan de slag konden. We hebben echt iedereen proberen bereiken, hoe moeilijk dat soms ook was. We hebben ook gekeken hoe mensen thuis aan de slag kunnen met huis-, tuin- en keukenmateriaal. Natuurlijk heeft dat zijn beperkingen. Je kunt thuis niet zomaar een kineparcours leggen met het gekende materiaal, dus moesten we hiervoor telkens op zoek naar een alternatief dat wel voor iedereen thuis beschikbaar was. Maar zo’n crisis haalt alle creativiteit in ons naar boven, en dat geldt zowel voor onze medewerkers als voor ouders en kinderen.”

Digitale kloof

De werking digitaliseren betekende een hele ommezwaai. “Maar na wat zoeken is dat toch gelukt”, zegt Kristof Carpentier van CAR Brussel. “We werkten met digitale sessies of stuurden instructiefilmpjes door. Tegelijk merk je dat zo’n digitale aanpak ook op zijn grenzen botst. Niet alle gezinnen hebben de nodige apparatuur. Er is niet altijd een laptop in huis, of geen internetverbinding die snel genoeg is. Die digitale kloof kwam bij ons heel hard bovendrijven. Daarom hebben we ook oefeningen doorgemaild of zelfs afgedrukt en thuis afgeleverd. IN bepaalde gevallen hebben we zelfs contacten kunnen houden door te videobellen via smartphone.

We hebben de voorbije weken heel wat grenzen verlegd, en toch dreigden we een aantal gezinnen uit het oog te verliezen. Daarom hebben we optie om op onze centra therapie te komen volgen, altijd open gehouden, met respect voor de veiligheidsmaatregelen. Je kunt een therapie niet zomaar weken on hold zetten. We zijn dan ook heel blij dat we nu in een geleidelijke heropstart zitten. Gezinnen met wie de voorbije weken moeilijker contact te leggen was, krijgen nu voorrang.”

Offline survivalpakket

In Gent, bij CAR Impuls, hebben ze gelijklopende ervaringen. Daar stelden ze zelfs een heus offline survivalpakket samen, met laagdrempelig materiaal en oefeningen op papier. “We merkten dat gezinnen dat heel erg apprecieerden”, zegt directeur Nick Van Hamme. “Ook voor het personeel was het een hele ommezwaai. Onze medewerkers zijn niet allemaal digital natives. Bovendien blijft FTF-contact essentieel om een vertrouwensrelatie op te bouwen en goed in te schatten hoe kinderen evolueren. Die non-verbale communicatie hebben we heel hard gemist. We zijn heel blij dat we geleidelijk weer mensen kunnen ontvangen in ons centrum. Alles is voorzien. Bewegwijzering, beschermingsmateriaal en duidelijke info voor medewerkers en cliënten. We kijken er heel erg naar uit om hen hier weer te verwelkomen.”