Lastig kind is schuld van mama en papa?

Hoe eenvoudig kan de wereld zijn in de ogen van sociaal-pedagoge G. Fettema? Lastige kinderen? Papa of mama niet thuis, maar op het werk? Anderen betrekken in opvang of opvoeding ? Het antwoord is voor haar eenvoudig : allemaal de schuld van de ouders ! Met stijgende verbazing lazen we het artikel ‘ Sociaal pedagoge schopt ouders tegen de schenen. Lastig kind is schuld van mama en papa’. (BVL, 30 januari 2017.)

Eens deze stelling voor waarheid aangenomen, volgt de rest even gemakkelijk. Omdat ouders alleen aan hun carrière denken laten ze de zorg over hun kind aan anderen over. Daardoor ‘kweken’ ze kinderen die permanent negatieve aandacht vragen en brutaal worden, kinderen die fundamenteel onzeker in het leven staan. Kinderopvang wordt als gesubsidieerde kinderverwaarlozing afgedaan en, voor kindjes in armoede, kan de opvang compenseren wat ze thuis moeten missen. Kansarme ouders krijgen zo de dubbele lading!

We vragen ons af in welke wereld deze sociaal-pedagoge leeft. Weet ze dan niet dat kinderopvang al lang geen opvang meer is louter omdat ouders gaan werken (economische functie) ? Natuurlijk moet er daarom ook opvang voor kinderen zijn, en die opvang is in Vlaanderen steeds beter uitgebouwd. Het welbevinden van elk kindje staat meer dan ooit voorop, de pedagogische kwaliteit en ondersteuning zijn pijlers van kinderopvang (pedagogische functie). Kinderopvang kan via maatschappelijke integratie en het tegengaan van uitsluitingsmechanismen bijdragen tot een rechtvaardige samenleving. Het gaat onder meer over het uitbouwen van een partnerschap met ouders gebaseerd op gelijkwaardigheid en wederkerigheid, het mogelijk maken van een actieve participatie aan de opvang voor alle gezinnen en het voorzien in een buurtgerichte netwerking (sociale functie).

Kinderopvang is er voor het welzijn van kinderen én voor het welzijn van ouders. Ouders worden ondersteund bij de opvoeding, ontmoeten andere ouders en begeleidsters. Kinderopvang participeert meer en meer aan de integrale zorg voor de jongste kinderen. Dat is in onze samenleving van onschatbare waarde en draagt bij tot de levenskwaliteit van kinderen en gezinnen.  

Hendrik Delaruelle

Vlaams Welzijnsverbond